من میخواستم چیزی نگم و از این به بعد هم چیزی نمیگم !
چون میخواستم خود بیننده ها از وبلاگ چیزی دستگیرشون بشه ! اما ...
شاید بعضی ها وبلاگ نویسی رو تفریح میدونن ! اما این وبلاگ یه وبلاگ نیست که توش فقط نظرات یه نفر گفته شده باشه !
شاید خیلی از حرفایی که من میگم تا سالهای سال هم نتونم بهش برسم! اما یه حسی دارم که بهم میگه این چیزا رو فراموش نکن! این مطالب باید همیشه در گوش ما آدمها زمزمه بشه!
باید شب تا صبح یادمون بمونه که جیره خور کی هستیم؟
باید شب تا صبح یادمون بمونه که یکی هست که همونطور که ما رو وقتی نبودیم به دنیا آورد تو خواب از دنیا ببردمون !
باید شب تا صبح یادمون بمونه که اولمون چی بوده و آخرش چی میشیم !
باید شب تا صبح یاد اون روزهای پیری و از کار افتادگی مون باشیم که باید برای قضاء حاجت هم محتاج دیگران باشیم!
باید شب تا صبح یادمون بمونه که در طول روز به کیا بدی کردیم که فردا صبح دیگه نمی تونیم ببینیمشون !
باید شب تا صبح و صبح تا شب خدا رو شکر کنیم که هستیم ! و میتونیم شکرش رو به جا بیاریم !
اگه به این چیزا فکر کنیم وقتی برای فکرای مزخرف نداریم!
